----------------------------------------------------------------------
« Cette chanson est généralement donnée comme originaire de la Haute-Vallée de l'Aude.
Superbe chanson, née de l'observation du comportement des oiseaux, puisque le héros est un coucou, célèbre pour parasiter le nid d'autres espèces en y pondant son œuf, obligeant ainsi la femelle en train de couver ses œufs de couver l'œuf étranger, pendant que lui peut mener sa vie tranquillement. Dans la chanson, le coucou est devenu vieux et hypocondriaque. Les autres oiseaux ne lui pardonnent pas le comportement qu'il a eu toute sa vie. »
Laurent Cavalié
----------------------------------------------------------------------

Vous trouverez ci-dessous les paroles de l'enregistrement présenté ici, effectué lors  de collectages dans le département de l'Aude en Occitanie.
Ce collectage est issu du projet Lo Bramàs. Mémoire chantée des pays audois.

Cette chanson est connue sous plusieurs titres :  Lo Vielh cocut, Lo Cocut, Le Cocut...

Peyriac-Minervois

Sus un pibol un vièlh cocut èra crincat.
L’aire borrut gaitava un autre passerat.
La mina trista, larma a l’uèlh se planhissiá
D’èsser malaut d’èsser tròp vièlh e totjorn disiá 
 
« Partirai lèu pel grand voiatge
Tot petaçat coma un curvèl
E que tres plumas al cervèl
E le cusson coma un fromatge
Partirai lèu pel grand voiatge »

Tu n’es qu’una vièlha ròssa li diguèt un cura-l’uòu
Tu per t’anar far la nòça, dins mon nits pondes ton uòu
Aqui le pausas e ieu me’l cal coar
Sens que me pòrtes una maissada quand pòdi pas me bolegar.
Siás una ròssa un grand fenhant
Un « pardigus » un pas digus [un troï dé gus, un non digus]
Siás una ròssa una canalha
Te caldrà crevar sus la palha

Mas un jorn qu’espertinava d’un mossèc,
Un caissal que l’embarassava l’enganossèc.
Li trauquèt la mèlsa e mai le còr
E sens que se reviscolèssa, le trapèron mòrt.

Era partit pel grand voiatge
Tot petaçat coma un curvèl
Aviá que tres plumas al cervèl
E le cusson coma un fromatge
Èra partit pel grand voiatge.

Al cementèri un agaça prononcèc aquel discors :
« Amics çò que me tracassa es(i) de véser tant de plors
serià bograment domatge de salir un mocador
per aquel cocut volatge qu’a viscut totjorn urós. »

Adieu adieu sens vantardisa
Te’n vas coma un vièlh pelharòc
T’es tròp fotut dal cant dal chòt
T’es perdut per la bavardisa.
Aviás pas mema una camisa.

Villardonnel

Sus un pibol un vièlh cocut èra crincat.
Gaitava d’un aire morrut un paure passerat
E l’aire triste la larma a l’uèlh se planhissiá
D’èsser gamat de venir vièlh e totjorn disiá 

« Partirai lèu pel grand voiatge
soi petaçat coma un curvèl
cresi qu’ai tres pels al cervèl
e le cusson coma un fromatge.
Partirai lèu pel grand voiatge. »  

L’aucèl ditz amb una grimaça : « as de topet
de metre 5 quilòs de glaça darrièr l’copet,
un emplastre de milhàs suls gautissons »
L’autre respond en se gratant les ausidors

« Partirai lèu pel grand voiatge
soi petaçat coma un curvèl
cresi qu’ai tres pels al cervèl
e le cusson coma un fromatge.
Partirai lèu pel grand voiatge. »

Tu n’es qu’una vièlha ròssa li diguèt un coga-uòu
Per te n'anar faire la nòça, dins mon niu pondias ton uòu
Apres aqui me daissavas, ieu me ne caliá cogar.
si me pòrtava una maissada me podiá pas me bolegar.

« E partirai pel grand voiatge
soi petaçat coma un curvèl
cresi qu’ai tres pels al cervèl
e le cusson coma un fromatge.
Partirai lèu pel grand voiatge. »